آرش



email



My Cheght ow Peghts





01/01/2004 - 02/01/2004
02/01/2004 - 03/01/2004
03/01/2004 - 04/01/2004
04/01/2004 - 05/01/2004
05/01/2004 - 06/01/2004
06/01/2004 - 07/01/2004
07/01/2004 - 08/01/2004
08/01/2004 - 09/01/2004
09/01/2004 - 10/01/2004
10/01/2004 - 11/01/2004
11/01/2004 - 12/01/2004
12/01/2004 - 01/01/2005
01/01/2005 - 02/01/2005
02/01/2005 - 03/01/2005
03/01/2005 - 04/01/2005
04/01/2005 - 05/01/2005
05/01/2005 - 06/01/2005
06/01/2005 - 07/01/2005
07/01/2005 - 08/01/2005
08/01/2005 - 09/01/2005
04/01/2006 - 05/01/2006
05/01/2006 - 06/01/2006
06/01/2006 - 07/01/2006
07/01/2006 - 08/01/2006
08/01/2006 - 09/01/2006
10/01/2006 - 11/01/2006
11/01/2006 - 12/01/2006
12/01/2006 - 01/01/2007
05/01/2007 - 06/01/2007

 

و زماني که متلاشي ميشوي،
دهها و صدها زن در دنيا در حال فرياد کشيدنند.

    8/27/2006 10:34:00 PM - آرش فتاحي -


 

تفریحت میتواند این باشد که بنشینی در پیاده‌رو
با هدفون ها در گوشَت
و سیگار بکشی و
به رفت و آمد آدمها دقت کنی.
حتی نکنی.

چند روز قبل احساس میکردم
در زندگی من هیچ چیز واقعی نیست.
لعنتی حتی توهم هم نیست.
واقعیتهای متوهم.
توهمهای واقعی.
هیچکدام.

کلاس تئاتر نروم و بجایش بروم سر کار.
مادرم نمیدانست که اگر لازم باشد اینکار را هم میکنم.

بعضی روزها
برای بعضی ها خوبند و برای بعضی ها بد.
بعضی روزها
فرقی ندارند.

    8/21/2006 01:01:00 AM - آرش فتاحي -


 

بازیگر در تئاتر،
مصرف می‌شود.
و این تصمیم خودشه!
اگر قرار باشه از خستگی بمیره،
این اتفاق وقتی میفته که از رو سِن اومد پایین.

و این وسط کارگردان بیچاره؛
که این اون بازیگرس که میتونه اونو به اوج برسونه،
یا باکله بزنتش زمین.
بازیگر در تئاتر،
مصرف می‌شود.

    8/01/2006 11:22:00 AM - آرش فتاحي -