آرش



email


My Cheght ow Peghts





01/01/2004 - 02/01/2004
02/01/2004 - 03/01/2004
03/01/2004 - 04/01/2004
04/01/2004 - 05/01/2004
05/01/2004 - 06/01/2004
06/01/2004 - 07/01/2004
07/01/2004 - 08/01/2004
08/01/2004 - 09/01/2004
09/01/2004 - 10/01/2004
10/01/2004 - 11/01/2004
11/01/2004 - 12/01/2004
12/01/2004 - 01/01/2005
01/01/2005 - 02/01/2005
02/01/2005 - 03/01/2005
03/01/2005 - 04/01/2005
04/01/2005 - 05/01/2005
05/01/2005 - 06/01/2005
06/01/2005 - 07/01/2005
07/01/2005 - 08/01/2005
08/01/2005 - 09/01/2005
04/01/2006 - 05/01/2006
05/01/2006 - 06/01/2006
06/01/2006 - 07/01/2006
07/01/2006 - 08/01/2006
08/01/2006 - 09/01/2006
10/01/2006 - 11/01/2006
11/01/2006 - 12/01/2006
12/01/2006 - 01/01/2007
05/01/2007 - 06/01/2007

 

تو میتونی هرکس و هرچیزیو هروقت که خواستی جنده کنی...
ولی یادت باشه که یه موقع یه آرش فتاحی بود ، که وقتی تو داشتی به دخترای تو خیابون تیکه مینداختی و برا دوستات خالی میبستی، داشت به این فکر میکرد که چه جوری وقتی تو خیابون را میره، به کسی نیگا نکنه... وقتی تو موسیقی خالتور گوش میکردی و قر میدادی..در خفن ترین حالت تکنو میزدی یا گل گلدون میخوندی ، به تو radiohead و تلفظ درست tool رو یاد داد.. گه خورد که یاد داد... وقتی تو میرفتی سر کوچه الواتی کنی، روزی 3 تا نمایشگاه میرفت...وقتی تو بلد بودی دکمهء دوربین دیجیتالتو فشار بدی و چرقی عکس بگیری، به اندازهء تعداد انگشتای دست و پات با دوربین حرفه ای عکس انداخته بود و چاپ میکرد...وقتی تو به کُسای دانشگاه آزاد هنر فکر میکردی و جلق میزدی، هرروز 7 صبح میرفت اونجا و از دیدن این آدما گریش میگرفت...وقتی نمیدونستی دانشگاه چه جای مزخرفیه، میرفت دانشگاه تهران بسکتبال بازی میکرد...وقتی دغدغه ات زدن تستای قلمچی بود، دغدغش ندیدن همهء فیلمای جشنواره فیلم بود...وقتی عاشق شدی، اینقد بلد بود که حرفاییو که نمیتونستی بزنی، از دهنش میشنیدی کف میکردی..و اون هیچی نمیگفت...وقتی روزی 8 ساعت درس میخوندی، 3 روز در هفته روزی 3 ساعت میرفت میدون کشتارگاه که موسیقی یاد بگیره....شک نکن...الان نمیفهمی اینا یعنی چی. شک نکن. راحت باش...چون دیگه آرش فتاحی وجود نداره... و تو میتونی 2 تا کتاب عکاسی کس و شعر بخری و بعد از هفته ها هنوز یه فیلم Illford Pan 200ASA نخریده باشی...سعی کنی فکر کنی روشن فکری و فقط هنر میتونه احساساتو خالی کنه...و به آدمایی که حاضر نیستم حتی تو صورتشون بشاشم ، کون بدی و خوشحال باشی..منم خوشحالم. احتمالا آخرش میشم یه شریفیِ انتقالی، که به خاطر اینکه هوشش کمتر از بقیه بود و نمیکشید، اخراج شد و حالا تو عروسیا گیتار باس میزنه..و تو..یه روشنفکر که فیلم میسازه...یا یه فارغ التحصیل دانشگاه شریف...که داف ها برات میمیرن...و تو میتونی بخندی. بخند. آرش فتاحی مرده. آرش فتاحی مسئولیت میپذیره و نمیتونه انجام بده...به خودت افتخار کن که یه همچین لجنی نیستی. یه. همچین. لجنی.نیستی.
همه چیزو جنده کن. تو میتونی...و تو این حماقت بمون...که هنوز رمز هایی وجود دارند...دقت کن. فقط دقت کن. که آرش فتاحی ضعیفه...خیلی ضعیفه...ولی اگه یکم....فقط یکم...............خاااار میگاد. دقت کن.
اونقد مهم نیستی. حتی اگه یادت نباشه و به این فکر نکنی.به گذشتت نیگا نکن. خوشحال میشم که تو حماقتت بمونی و غلت بزنی.

    12/22/2004 07:40:00 PM - آرش فتاحي -